XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Ori ezta gure gustora ta gure irudipenen arauz euskera aldatzeko arrazoia; gure eginkizunik bearrenetakoa euskeraz ikastea degu.
Euskera gure ez-jakiñaren neurrian aldatu nai degulako' sekulako astakeriak irakurtzen ditugu batzutan:
¿Zergatik
Izatekotan ere "
Ontan ere' beti bezela' erriari ikasi egin bear diogu, ez irakasi.
Baiña beti erdal-idazleen gauzak irakurriaz orretara jotzea ezta arritzeko: ; badirudi erriak izketan ere eztakiala.
Gaiñera egia izatea ere baliteke.
Erdal-errietan baliteke.
Euskalerrian ez: euskal-idazlerik onenek ere erdera besterik etzuden irakurtzen, eta orregatik' ayen idazkiak irakurtzean' beti bildurr izan bear degu, alegia euskera jatorrez ari bearrean erderaz pentsatutako ta gaizki euskeraztutako gauzak esaten ote dizkiguden.
Altube zanari entzundako beste zertxobait ere esan nai nuke.
Batzutan itzak aditza ta izena alkartuaz sortu oi edun ditugu, esate baterako
Altube'k zionez' ortarako aditza izendu egin bear da, izen-itxura eman alegia; beraz
Jokabide jatorra dirudi, baiña maiz erabilgaitz gertatzen da.
4. Kultura-gaietan zordun eta hartzaile geranez gero, legezko da, noski, hitzetan ere zordun eta hartzaile agertzea.
Bestetarikako hitzen itxuraz, ordea, bi iritzi dabiltza gure artean: itxura hori gorde nahi lukete batzuek egin-ahalean, frantsesaren arabera, eta itxura aldatzea, xinpletzea, besteak, gaztelaniaren arabera.
5. Nik, egia esan, lehen bidea hartuko nuke arras ikasientzat bakarrik ari bagina, baina ez da horrelakorik gertatzen.
Xinpletasunera joko nuke areago, edo erdi bidera behintzat,